Voorafgaand zal menig supporter hebben willen tekenen, een punt halen tegen de miljoenenformatie uit de hoofdstad. Echter gaandeweg het duel bleek dat het ‘nieuwe’ Go Ahead Eagles uitstekend opgewassen was tegen de Amsterdammers. Met het nodige fortuin wist Ajax met een punt de Koekstad weer te verlaten.
Ajax begon als verwacht, veel balbezit, een licht overwicht maar vreselijk veel moeite om ook maar een kans te creëren. De elite van de voetbalpers schreef het toe aan een wanprestatie van Ajax, men vergat daarbij dat er ook vaak nog een tegenstander is. Dit Go Ahead Eagles dwong Ajax namelijk in deze positie, dwong af dat Ajax doelloos ronddobberde op de Deventer grasmat.
Het gevaar wat Ajax leverde, waren pogingen uit de tweede lijn en het debuut in de basis van de veelbesproken Weghorst viel volledig in het water. Want het duo Kramer en Nauber had de lange spits volledig in de tang, terwijl Llansana menig inspeelpass wist te onderscheppen. Wat de overijverige Deventer formatie viel te verwijten, was dat het niet goed omging met de ruimte die ontstond na menig slordig voetbalpuzzelstukje dat Ajax op zijn gemak wilde leggen.
Want tempoloos dobberde de selectie van Farioli rond, zoekende naar oplossingen maar die waren er simpelweg niet. Simonis en zijn staf hadden Ajax geanalyseerd en volledig lamgelegd. De gasten uit Amsterdam waren daarnaast niet slim genoeg om het tempo dan maar op te voeren zodat de 0-0 halverwege een logisch gevolg was. In de rust ging Simonis met zijn staf om tafel; het liep goed, maar Ajax was zelf het gevaarlijkst met een laconieke terugspeelbal die Pasveer ternauwernood uit zijn doel kon glijden.
De oplossing kwam ‘van boven’: Tristan Berghuis en zijn collega zaten wat hoger op de tribune en opperden een wat andere aanpak, ondersteund met beeldmateriaal. Kowet ging hoger druk zetten op de Ajax defensie, met paniekerige diepe ballen tot gevolg. Die vielen veelal in het bezit van de thuisploeg die zich veel gretiger toonde. De Italiaanse hoofdcoach van de Amsterdammers was de wanhoop haast nabij toen het betere spel ook nog eens beloond werd met een serie aan kansen voor GA Eagles.
Gemotiveerd door het gulzige publiek in het stadion aan de Vetkampstraat, joegen de rood-gelen de Amsterdammers op met grote kansen voor Edvardsen en Linthorst. Halverwege het tweede bedrijf was weer zo’n typisch moment. Druk werd er gezet op de Ajax-defensie die zich weer eens geen raad wist, de bal verspeelde, echter dit keer was het wel raak. Breum was de aanjager, Edvardsen de slimste en Llansana mocht de trekker overhalen.
Het gevolg was een aardbeving waarmee de buren nog angstiger gaan worden aan de Brinkgreverweg. Ajax op de knieën door een heerlijke uithaal van de oud-Ajaxied die zijn geweldige wedstrijd bekroonde met de openingstreffer. Gulzig ging de thuisploeg op zoek naar de 2-0 terwijl de Adelaarshorst sidderde op zijn ruim 100 jaar oude grondvesten.
Echter Ajax zal Ajax niet zijn als er pardoes iets gebeurt in het voordeel van de hoofdstedelingen. Henderson zag invaller Klaassen bewegen die iets deed met zijn hoofd en zonder dat hij er zelf bewust van was, kopte de middenvelder het speeltuig pardoes achter doelman Plogman. Een nieuwe situatie waar de manschappen van Simonis even van moesten bijkomen. Is het nu doordrukken of toch dat punt koesteren?
Het eerste besloot men en de druk werd opgevoerd op het doel van Pasveer die een paar handen hulp kreeg van Klaassen. De maker van de 1-1 bokste met beide handen een inzet van Llansana uit het strafschopgebied, verschoot van kleur en wist dat de onvermijdelijke elfmeter aanstaande was. Tenminste, normaal gesproken, echter dit keer niet.
Scheidsrechter Nagtegaal besloot niet eens de VAR te raadplegen, terwijl iedereen duidelijk had waargenomen dat Klaassen zijn handen niet op een natuurlijke wijze naast zijn lichaam had, maar druk bezig was zijn vers geïmplanteerde haardos te beschermen en daarmee het schot op doel van Llansana blokkeerde.
Het duel was daarmee wel vermoord door de afvaardiging van de KNVB die Ajax had behoed voor een mogelijke nederlaag. Dat verklaarde ook de zure gezichten van de selectie en staf van de Deventer ploeg, die gretig en ambitieus een overwinning proefden, echter genoegen moesten nemen met een punt. Het onderstreept ook de progressie en het vertrouwen wat de ploeg momenteel doormaakt. Met een uitblinkende Deijl en Llansana, een geweldig blok centraal achterop, back Adelgaard die direct niveau toont en een middenveld wat stabiel is.
Antman die echt veel kwaliteiten kent, Breum die perspectief toont en Oliver Edvardsen die zijn rentree maakte na lang blessureleed. Als de staf hier goed mee omgaat, zit er veel muziek in deze selectie. Niet uit te vlakken was gisterenavond de Adelaarshorst, een angstig speelhol voor iedere tegenstander, zeker op de zaterdagavond. Want wanneer de lampen de donkere Deventer hemel verlichten, komt de Adelaar past echt tot wording, strijdbaar en voor niemand bang, ook niet voor Ajax.