Beste Chris,

23 oktober 2015 maakte jij de bevrijdende 1-0 tegen Almere City FC.
Een bekroning op het goede spel wat je al een aantal wedstrijden liet zien.
Op de tribunes was men het er al snel over eens, een speler met inzet,inzicht en een fijne trap ging ons bij de hand nemen en samen met spelers en staf naar iets moois toewerken.

30 oktober op bezoek bij MVV een naar moment voor het gevulde uitvak met meegereisde supporters werd jij kermend van de pijn van het veld gedragen.
Na het laatste fluitsignaal een korte heujheujheuj tussen spelers en publiek en ieder ging zijn weg.
Ja we stonden bovenaan we hadden FC Volendam ingehaald.
Maar aan iedereen kon je goed merken dat dit even niet van belang was er waren grote zorgen om jou.
Die zorgen bleken terecht want je scheurde je voorste kruisband af.

Maar jij keek niet achterom maar alleen maar vooruit.
Een geweldige mentaliteit en je ging bij de revalidatie zelf ook weer voorop in de strijd.
Je kwam mede door je geweldige inzet en kracht na bijna een jaar terug waar je hoorde te zijn tussen de lijnen.

Slechts 2 weken heeft het helaas geduurd voordat jij op dat beroerde plastic opnieuw je voorste kruisbanden afscheurde.

Kijk opnieuw vooruit en niet achterom Chris.
Samen winnen samen verliezen is de kracht van ons Kowet.
Strijd is het enige wat supporters willen zien bij ons Kowet.

Dus laten we deze nederlaag verwerken door samen te strijden voor een nieuwe overwinning

#StayStrong
#KOMOPTAN
God bless you
#SamenStrijden